EGIAN EUSKARAZ

Lutxo Egiak hasitako bideari jarraitu diote Donostiako Egia auzoan: euskara hutsean bizitzeko ahalegina egin dute berrehun lagunek baino gehiagok, astebeteko txandatan. Larunbatean amaituko da egitasmoa, Egia Euskaraz egunean, eta beren esperientziak bilduko dituzte.
Berria, 2016-martxoa-10:
http://www.berria.eus/paperekoa/1812/038/001/2016-03-10/nork_darama_zama_bizkarrean.htm
Egian Euskaraz bizi nahi dugulako:
https://egianeuskaraz.wordpress.com/

Euskaraz bizi nahi duenak badu halako pisu astun bat soinean, nahi edo ez nahi, euskararekin batera beste hizkuntza bat ere badagoelako lurralde berean...Eta ez zaio hain erraza euskaldunari bere hizkuntza nahi adina erabiltzea...
Batek baino gehiagok uste zuen oso euskalduna zela. Euskaraz egiten zuela ia bizimodu guztia. Baina astebetez horretara jarri ostean, konturatu dira ez dela horrela. «Normalean familian, bikote harremanean, eta lanean euskaraz egiten dut, baina oso erraz aldatzen dut erdarara...Andoni Altuna Trebeska dantza taldeko kideak honako hau ondorioztatu du: «Esperientzia horrek balio izan dit konturatzeko zenbat egoeratan egiten dudan erdaraz, euskaraz egin dezakedanean»...
Baina buruak kaleak baino oztopo gehiago jartzen dituela ohartu da Urrusolo: «Txipa aldatzea kostatu zait gehien, eta ez hain erraz erdarara jotzea. Baina ikusi dut uste baino errazagoa dela hainbat egoeratan euskaraz egitea...
 Euskaraz badakiten arren betidanik gaztelaniaz hitz egin duten pertsonekin egin zaie zailena euskaraz aritzea...

Posible da bi hizkuntzatan?
Euskaraz ulertu arren, hitz egiteko gai ez direnekin elkarrizketa elebidunak izatea posible dela frogatu dute. «Nik harakinarekin egiten dut euskaraz. Berak esplikatzen dizkit bere pena guztiak erdaraz; baina nik dena euskaraz esaten diot, eta berak galdetzen dit: 'Zerbait gehiago?' Kopurua eta horrelako hitzak esaten ditu euskaraz. Orain arte ez zuen hori egiten, eta hasi da gauzatxo batzuk euskaraz esaten. Eta niri aukera ematen dit nire hizkuntzari eusteko», esan du Gurutzeagak...
Baina espero ez zuten moduan, jarrera ona agertu dute ingurukoek: «Pentsatzen duzu beti jarrera ezkorra edo tentsioa sortuko duzula, baina ez da hori gertatzen», azaldu du Gurutzeagak...«Gauzak esateko modua inportantea da. Irribarre batekin baldin bada, besteak ez du sentituko eraso bat denik», erantsi du Gurutzeagak. Lauretako inork ez du erreakzio txarrik jaso astebeteko esperientzian...
Euskaraz ulertzen ez duen jendearekin asko korapilatzen da kontua. Amore eman daiteke? Baiezkoan da Urrusolo. «Hizkuntza komunikazio tresna bat da. Komunikazio hori hausten bada, ez du ezertarako balio nik nireari eusteak; ez da komunikaziorik egongo, eta hizkuntzak ez du zentzurik». Kasu horietan, kaixo, agur, eskerrik asko eta halako hitzak solasaldian txertatzea garrantzitsua dela uste dute. Altunaren iritziz, modu horretan, «hizkuntzaren presentzia» ikusten dute erdaldunek...
Ez dakitenek euskara ikasteko pauso handia eman behar dute. Baina dakiten horiek erabiltzen badute, kutsatze prozesu bat gertatzen da...
Taldekako elkarrizketetan nola jokatu izaten da eztabaidaren beste adar bat, euskara ulertzen ez duen norbait dagoenean. Bornaetxeak uste du baten presentziak ez duela baldintzatu behar gainontzekoen joera. «Guztientzat zerbait esan nahi baduzu bai, baina taldeetan azkenean ez da beti denontzat hitz egiten. Eta berak ikusten badu zuk elkarrizketa berean bati euskaraz eta besteari gaztelaniaz egiten diozula, ez du uko egingo»...

Badaki edo ez daki?
Sarritan gertatzen da, norberak uste duela aurrean duenak ez duela euskara ulertzen. Eta kasu horietan, erosotasunaren alde egiten da: gaztelaniaz egiten da lehen hitza...Urrusolo konturatu da ez saiatzeagatik euskarazkoak izan zitezkeen zenbat solasaldi egin dituen gaztelania hutsean: «Askotan eduki dut parean euskalduna zen norbait, eta ez naiz konturatu ere egin euskalduna zela, ez dudalako euskaraz egin hasieratik...
Guztiak ohartu dira erdarara jotzeko ohitura dutela, eta, Bornaetxearen iritziz, hori onartzea da lehen pausoa. «Drogazalea zarenean, egin behar duzun lehenengo gauza da onartzea. Onartu gaztelaniaz hitz egiten duzula. Lasai, normala da, jende askori pasatzen zaio... Eta hortik aurrera hasi»...
Astebete horretan ikusi dute zer esfortzu eskatzen dien euskaraz bizitzeak, baina baita horrek zer ematen dien ere. «Proba egin, eta ondo ateratzen zaizunean, poz horrekin ateratzen zara, eta hurrengoan bizkar zorroa ez dago hain kargatuta...
Jende askok eta askotarikoak parte hartu du egitasmoan. Baina eragile guztiek ez dute euskararekiko harreman bera. Horregatik, larunbateko jaian egingo duten Kalakategiak funtzio jakin bat du: partaideek esperientziak partekatzea, eta beren beharrak zeintzuk diren azaltzea. Horrela, aurrera jarraitzeko oinarri bat izango dute antolatzaileek. Bigarren fasea etorriko baita orain: eragileen lanketa...Baina ez da larunbatean amaituko kontua, beste herri eta elkarte batzuek agertu baitute gauza bera egiteko interesa.